woensdag 27 december 2017

Vers op maat bij werk van Herman van Hoogdalem.













Thans in het laatste bekleedsel gehuld,
Doch naakt aan grief: m’n éénge schuld
Wend ik zonder huivere de oogopslag af,
Naar hemel die waaks is over wee of straf
En geef ik te zaliger moede doch verblijd
De sterveling in mij aan dien bovense tijd.

zondag 10 december 2017

Dichtstuk op maat bij werk van Maartje Korstanje.















Ontsproten aan haare hand 
Neem ik deez’ gedaante aan
Van ‘n creatuur die verbrand
Uit het weembed is opgegaan,
Lauwere ik ‘t buitenschoon:
De landouwen en molmdieren -
In dorre lichtval die ik betoon
Laat ik Natuur her zegevieren.