Niet gelijk andere
kostpaleizen,
Die het gestel allerminst spijzen,
Brengt zij in dit huiselijke
oord
Alleen het verrukkelijkste
voort;
Of je nu smult naar
hartenwens
Of je laat je spieg’len in
de lens,
Tante Paula behoudt als
weleer
’t Recept van de warmste
sfeer.
Op de cadans van de puurste klank
Schuiven kinderen, dames en
heeren
Hun voeten hier over méén’ge
plank
Om veele sierpassen te
kunnen leren,
En dat is wat ‘De Ingang’ betracht:
In ‘n pauwenzwier tot tinten
wild,
Beweegt dit danshuis op elks
kracht,
Welke de pracht in niemand
verstilt.
Geheel in klasse en omwonden
zicht
Voel je hier ‘t volmaakte
evenwicht
Van toonen, zingend uit
ieder maal,
Tot de gulden schoonte der
trapzaal,
Welke je voert naar twee
vertrekken
Om er zachte nachten op te
wekken
En zo houdt ‘Visite’ het
artsenpand
En liefd’ voor zorg eeuwig
in stand.
.jpg)
Krullende dames vanuit
eender welke hoek
Zijn niet meer naar ‘n tooimeester
op zoek,
Want ze kunnen hun los
gesponnen haaren
Slechts bij één man in Ghent
laten bedaren
En die kamt en knipt op een
unieke manier
Dat haaren weer varen als
een zijden rivier,
Ja, Ramazan tovert geen
water naar benee,
Doch terug prille krullen in
Coiffeur-Soirée.
De stad waar stroppen worden
gedragen
Probeert ieders oogen en tong
te behagen
Met fijn eetwaar of ’t sap
der edelstenen,
Al is er één die komst niet
doet bewenen,
Want met z’n wild altijd
nobel van aard
Of vruchten die in vlammen
zijn gegaard
Brengt ‘Lys d’Or’ ieders
behagen tegader
En voedt dat in ‘n éénig vorstelijk
kader.
Hier rust de tuin van ‘t handwerk en kweek
En ontwaakt ‘t zaad uit Gents één’ge streek,
Die zowel in bladeren als vlechten uitmondt
Op de meest vruchtbare van ied’re teelgrond
En die is waar Akker & Ambacht op ploegt:
Een oase die elk met hun waaren vergenoegt,
Geven zij gronde aan hun biologische gebied,
Dat de loot van verderf te allen tijde wiedt.
Als van de oude meester’s
hand,
Niet vaag voor het gelijke
recht,
Houdt mijn oogopslag hier
stand
En wordt geen duisterte
geknecht
Tot een web dat maar loodwit
tilt
En oker verkilt tot blauwe
vaart,
Blijf ik in een parelend schild,
Doch vrij voor die mij ontwaart.
