Midden in de natuur
haar schoot
Zagen we wat er eertijds
niet was:
Een schoonheid zonder
ademnood,
Ontsproot tussen het
vredige gras.
Gelijk de handen van
Ons Kinderhuis
Waarin ze ons droegen
en niet alleen
Kwamen we daar in ‘n warmte
thuis,
Die met een liefde nimmer
verdween.
Prachtige hulde aan 'Ons Kinderhuis' glansvol neergezet door Rob Van de Zande. Driewerf HOERA !!!
BeantwoordenVerwijderenTe veel eer, waarde Satyricon. Niettemin mijn dank.
BeantwoordenVerwijderenZeer mooi gedicht, heb ervan genoten. G. P
BeantwoordenVerwijderenDat doet plezier, waarde P.
VerwijderenIn een paar dichterlijke zinnen weet u de essentie te vatten.
BeantwoordenVerwijderenMijn dank voor het compliment, waarde Anoniem.
BeantwoordenVerwijderen