 |
| Foto door Zita Veugen |
Ze heeft vree en
glorie laten roeren
In melodie, dicht of
blauwig verhaal,
Placht ze piraat of
veerlui te voeren
Op haar dartele rug
van oneven praal,
En somtijds dekt ze
gestaag ’t zand
Om te rollen, als het
goudoog smelt,
Ver naar de streek
aan de overkant
Is waar ze dan haar mysterie vertelt.
