Vers bij werk van Charlotte Caspers.

In de lucht hangt vergrijsd

Een tijd die laaft en spijst,

Waar vleug’len zich roeren

Op den winde laten voeren,

Wacht ik onder het leed

In mijn wond’re donskleed

Van klappergoud en veed’ren

Op wat me kan verteed’ren.

Dichtstuk bij Beneath The Water van Barbara Nanning.

Alweder doet zij kunst verhalen,

Ditmaal door de fraaiste der koralen

Heeft ze mij geboetseerd als was -

En met vingers van prinseslijk glas

Begon ze mijn ziel te verzinnen

En sprak ginds de zeemeerminnen:

Til haar zo op ‘n hymne naar boven

En zij zal ‘t schoon een stilleven beloven.

Vers op maat voor lifestyle magazine koffieTcacao.

O goud, rijp van boon,

Tiert gij weelig in de tas,

Als ’t sap van een kroon,

Gedragen door Midas,

Lijkt gij op ieders palet

In den morgen of in nacht

Het zwarte praalboeket

Welk elk uure verzacht.