Aan Petrus' kruis.

Aan Petrus’ kruis

Bevind ik mij,

Waar mijn kijk

Zich heeft gekeerd.

‘Rots in ’t gedruis’,

Gelijk Jezus zei,

Waarop ik ‘t rijk

Zondig heb bezeerd.

Want sedert jij

M’n geloof verliet

En uit mijn beden

Bent heengegaan,

Oppert ketterij

Waarin verdriet

Als roest ‘t heden

Stil heeft verdaan;

Dus doe ‘k kond:

Ik ben geen wezen,

Draag de pijnmis

Het heilige woord -

Aan ‘t kruis wond,

In ongeloof genezen,

Maar in heugenis

Draag ik je altoos voort.

Dichtstuk op maat bij Spinal Room van Eylem Aladogan.

Geruggensteund door de veele pilaaren,

Welke snaaren in muuren doen klaaren

Walsen arabesken met kristalgetouwen

Op barokke toonen die zich herbouwen,

Tot een serenade haare coupletten krult -

Kalklijnig van stem en zwart aan tumult.

Vers op maat bij schilderwerk van Jacques Tange.

Licht mijmrend op den na-dag van het ledikant

Hoor ik hoe wind zich achter ‘t gordijnsel spant,

Voel ik kilte klauteren uit het raam naar binnen,

Welke iedereen voor haare vorst tracht te winnen

En vraag ik me af: - In alle paarlen van amethist,

Zou hij zien dat hij degene is die mijn kroontje mist?