zondag 1 oktober 2017

Vers op maat bij schilderwerk van Jacques Tange.
















Licht mijmrend op den na-dag van het ledikant
Hoor ik hoe wind zich achter ‘t gordijnsel spant,
Voel ik kilte klauteren uit het raam naar binnen,
Welke iedereen voor haare vorst tracht te winnen
En vraag ik me af: - In alle paarlen van amethist,
Zou hij zien dat hij degene is die mijn kroontje mist?

4 opmerkingen:

  1. Ach, wat is het heerlijk om reeds bij het zondags ontwaken, dergelijk tafereel te mogen aanschouwen. Liefde beroert de geest in vele gedaantes denk ik, terwijl ik voorzichtig mijn lippen aan het zoveelste zondagse kopje koffie zet. Mijn zondag kan in elk geval niet meer stuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is uiterst fijn om dit te lezen, waarde Satyricon.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een mooi gedicht bij het werk van een mij bekend kunstenaar.

    BeantwoordenVerwijderen

Plaats reactie