Vertaling van eigen hand van Oscar Wilde's Requiescat.

Requiescat

Tread light, she is near

Under the snow,

Speak gently, she can hear

The daisies grow.

All her bright golden hair

Tarnished with rust,

She that was young and fair

Fallen to dust.

Lily-like, white as snow,

She hardly knew

She was like a woman, so

Sweetly she grew.

Coffin-board, heavy stone,

Lie on her breast,

I vex my heart alone,

She is at rest.

Peace, peace, she cannot hear

Lyre or sonnet,

All my life’s buried here,

Heap earth upon it.

...

 

Requiescat

Treed licht, haar lijfje is dicht

Onder sneeuw vermoeid,

Spreek nog zachter want zij ligt

Waar ’t madeliefje groeit.

Gouden haren, door zon gebonden

Lijken mat, noch dof,

Toch zij was schoon, ongeschonden

Thans gevallen tot stof.

Als een lelie, als de witte kus

Amper de stilte nabij,

Doch zij was een dame, dus

Lieflijk groeide zij.

Vale zerk, een zware steen,

Welke haar borst bedekt

Thans kwets ik m’n hart alleen,

In ruste is zij opgewekt.

Vrede, vrede, ze kan niet horen

Een sonnet of lier,

M’n leven is met de aarde verloren

En ligt begraven hier.