Dichtstuk bij Citizen, Miami, 2016 van Anita Groener.

Gelijk het mensdom is beschoren,

Allengs te vervaagen op deez’ aard,

Echoën we ‘t beurtgezang in kooren

Dat ons van ’t zonne-gedaal klaart,

Want hoe schriele ook onzen duur

Of waar de zielehouder ook schaart,

Resten we op de aadren der natuur

Zolang ‘t bloed naar z’n bronne vaart.