Pover
met éénge onrust
Wacht
ik kommerend af,
Of
Diana mijn ziele kust
En
laat dalen in dier graf.
Zal
ik als buit vergaan?
Of
kunnen jachtige blikken
Naast
't stekelige orgaan,
Me
niet ten prooie prikken?
Ach,
geef zo dat mijn -
Al
dan niet ten grave,
Toch
de voeding kan zijn
Voor
't meisje en de agave.
Voor mij een zintuiglijk, letterlijk en figuurlijk prikkelende ervaring. Mooi !
BeantwoordenVerwijderenWat leuk van je, waarde S. Onze dank!
VerwijderenMooi, Rob !
BeantwoordenVerwijderenMijn dank, Anoniem.
BeantwoordenVerwijderenDit verdient lof.
BeantwoordenVerwijderenMijn uitvoerige waardering, waarde Filou.
BeantwoordenVerwijderenBij het lezen van dit gedicht krijg ik opeens zin in een kop warme, dampende en lekkere koffie. Laat de storm maar razen.
BeantwoordenVerwijderenSao Paulo is dé koffie-referentie in Gent en omstreken.