Door een zeegod opgezongen,
Met doorkeende linten luister
Hoe winde in saffieren tongen
Dansen gaat met dags duister.
En gelijk in een waar festijn
Doet jolijt het leed verblozen,
Boven de schim van brandewijn
En in ‘t
vocht van blauwe rozen.
Mooi werk, het heeft iets van een ongrijpbare lichtheid in zich welke uitstekend tot uiting komt op de sokkel welke het werk van de dichter vormt.'Ars longa, vita brevis*'
BeantwoordenVerwijderen* Seneca.
Dank voor de fijne commentaar, waarde S.
BeantwoordenVerwijderen