Achter de
kromming der Leie
Leunt alhier
een zaaliger oord,
Dat voor
voerman of onvrije
Zowel bij
dies als duister gloort,
Waar schoon
zich kan beogen
Door smaak in
goud en roest,
Spant sier
langs nachtpauwogen
Onder ’t
éénge hart van Woest.
Altijd goed te vertoeven in 'WOEST'. Mooi initiatief om dit via dit gedicht met milde 'tederheid' te belichten.
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dat weder mooi uit de toetsen gedaan, waarde S.
BeantwoordenVerwijderenIk vroeg me altijd af wat achter de leie verder loopt ��. Mooie fantasievolle verwoording, Rob, als dit. Jasper
BeantwoordenVerwijderenDank je, waarde Jasper.
BeantwoordenVerwijderen