Vers op maat bij werk van Hellen van Meene.

In den schoot van deez’ wereld

Wordt ’t schoon tot stof gemaald,

Waar menige bloesem nog bedelt

Om regen die al is nedergedaald,

Lijdt een kindermondeke rauw -

‘t Godenmaal is reeds verstrooid

En naakt zijn man als vrouw,

Met geen lompen zijn zij getooid,

Want alles neemt langzaam af

En vindt in niets nog éénig verblijf,

Verwelkt alle rust op elks graf,

Doch ontluikt vreugd op m’n prille lijf.

Dichterlijk maatwerk voor de nieuwe bakkerij Himschoot.

Van oudsher in het schoone Gent

Zijn we voor onze smaken gekend

En laten we naast ’t gebakken guld,

Voor al wie proeft of smaakt of smult

Van gebakjes zoet tot taart met fruit -

Himschoot breidt gaarne voor jou uit.

Sonnet uit het manuscript Liefderij.

Muzedief

Muzedief, je geeft me geen krediet!

M’n buidel en eens mijn rijke geest
Zijn in geen tijden zo licht geweest,
Sedert ik mijn muze voor jou verliet.

Niet ben ik alleen ’t eigendom kwijt,
Ook de liefde die ik eertijds bezat
Verruilt zich eenzaam met de schat,
Die armoe heeft als erfelijkheid.

En toch draag ik je in verzen verguld -
Mij belast je met een grotere schuld,
Die ik nimmer meer aflossen kan.

Ja, jij bent het die me betalen doet,
En al veroordeel je me tot bankroet -
Een muzedief ben jij, ik de dichter ervan.