Muzedief
Muzedief,
je geeft me geen krediet!
M’n
buidel en eens mijn rijke geestZijn in geen tijden zo licht geweest,
Sedert ik mijn muze voor jou verliet.
Niet ben ik alleen ’t eigendom kwijt,
Ook de liefde die ik eertijds bezat
Verruilt zich eenzaam met de schat,
Die armoe heeft als erfelijkheid.
En toch draag ik je in verzen verguld -
Mij belast je met een grotere schuld,
Die ik nimmer meer aflossen kan.
Ja, jij bent het die me betalen doet,
En al veroordeel je me tot bankroet -
Een muzedief ben jij, ik de dichter ervan.
Ah, de liefde. Naarmate het verstrijken der jaren glijdt deze als sterrenstof door je vingers tot er uiteindelijk niets meer overblijft, niets meer dan een simpel:' ik hou van jou'. Zowel aan de dichter als aan iedereen die dit leest wens ik; 'een liefde en zinvol 2020 toe'.
BeantwoordenVerwijderenEveneens een warm 2020, genegen S.
BeantwoordenVerwijderen