In dit huize waar de grond
is geplaveid
Met houtgewas dat glanst van bevalligheid
Walst de jongedame met haare jongeheer
Op een aria die leidt naar een robijnen sfeer,
Waar zij haar dracht ruilt voor het kleed,
Dat met leliepoeder en kunde is gesmeed,
Want hoe kil de kerk of hoe ‘t woord ook luidt,
Zij blijft door Ayanne de onsterflijke bruid.
Met houtgewas dat glanst van bevalligheid
Walst de jongedame met haare jongeheer
Op een aria die leidt naar een robijnen sfeer,
Waar zij haar dracht ruilt voor het kleed,
Dat met leliepoeder en kunde is gesmeed,
Want hoe kil de kerk of hoe ‘t woord ook luidt,
Zij blijft door Ayanne de onsterflijke bruid.
Bij lezen van uw dichtstuk ervaart men de sfeer in een klassevolle zaak als Ayanne. U weet als geen ander het speciale gevoel op te roepen welk bruidjes ervaren bij het passen van hun droomjurk.
BeantwoordenVerwijderenUiterst aardig van u, waarde Anoniem. Mijn dank.
VerwijderenEven de hardheid van het algoritme en donkere schaduwen van het leven vergeten bij het lezen van dit feeërieke dichtstuk welke de sfeer van Ayanne eert.
BeantwoordenVerwijderenZulke fijne woorden alweder, waarde Satyricon. Dank!
BeantwoordenVerwijderen