Dichtwerk op maat bij fragment uit 'Verbinding' van Elise van der Linden.

Stonden kronkende voort

En ’t ure der zonnen zacht

Heeft zich aan ‘t éénge oord

Van helle zwemen verpacht,

En ofschoon iedre kommer

Vliedt door spriet van roet,

Blijft de heideplas ‘t lommer

Als moeder h’r kindren zoet.