Dichtstuk op maat bij werk van Reinoud van Vught.

Niet in ballingschap leeven wij,

Terwijl we benee ‘t wonder Gods:

‘t Vreugdeblauw tussen de vallei,

Prevelend in stroomen over rots,

Verrijken met blossen en fleuren -

Nauw-verstrengeld dartelen we vrij,

Waarbij onze gedaantes kleuren

Boven de bedding h’r vloed voorbij.

Vers op maat bij creatie van ontwerper Ted Noten.

Nee, het is allerminst een waan -

Weelde heeft ’t doffre mijner hoofd

Niet in een schemer laten vergaan

En zon d'r wijzer van polsslag geroofd,

Want bedolven onder wassen bloemen

Duur ik voort in een gestaage smuk,

Welke zich tot puiksier laat noemen

Daar ‘k telkenmale alle gloorie pluk.

Vers op maat bij schilderwerk van Natasja Kensmil.

Uit den zwoelen duister laat ze me praalen

Al schijnt m’n contour liever klaar van grond,

Welke zich in een timbre diep laat vertaalen

Als ‘n woudsier die glans voor den vijver vond.

En zo blijf ‘k in witwaad dat door haar handen,

En omkranst door wenken van een serafijn,

Zichzelve nimmermeer zal zien opbranden

Voor ’t oog mijner vormer: In verre traanen pijn.

Dichtwerk op maat bij foto van Candy Dulfer.

Foto: Patricia Steur

Als aan ’n loden scheemer onttrokken,

Ver van neevlen en onwelluidendheid

Giet een cascade het water in lokken,

Waar Zon h’r gloor op ‘t onvergane vlijt

En hoezeer den dagkou verstenen doet

Of alles maalen kan tot het immre zand,

Luidt ze de koopren zwaan haar gloed,

Rijmend over heuvlen, het slijk en ‘t land.