 |
| Foto: Patricia Steur |
Als aan ’n loden scheemer onttrokken,
Ver
van neevlen en onwelluidendheid
Giet
een cascade het water in lokken,
Waar
Zon h’r gloor op ‘t onvergane vlijt
En
hoezeer den dagkou verstenen doet
Of
alles maalen kan tot het immre zand,
Luidt
ze de koopren zwaan haar gloed,
Rijmend
over heuvlen, het slijk en ‘t land.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenAch, wie van ons zou zich 'Lily was here' niet herinneren? Wie van ons liet zich niet meeslepen bij het beluisteren van deze klaterende notenval.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto en dito ondersteunend gedicht overigens.
Zo is dat, waarde Satyricon.
VerwijderenMijn dank voor de waardering.
Mooi verwoord bij mijn lievelingsinstrument de saxofoon.
BeantwoordenVerwijderenDank je, waarde Toos.
Verwijderen