Verscheurd
oogt mijn gestel,
Ofschoon
ik gelijk één geheel
Eenieders
oogopslag vertel:
Mij
valt geen breuk ten deel.
‘t
Is alleenlijk een waterwind,
Vloeiend
van ‘t zwarte der Taag,
Die
’t antwoord om mij windt
En
om de andre kant de vraag.
Prachtig, woord en beeld vullen hier elkaar naadloos en complementair aan.
BeantwoordenVerwijderenSatyricon
Dank, waarde Satyricon, ook namens mevrouw Wiersema.
Verwijderen