Vers op maat bij werk van Sophie Kahn.

Men ziet me aan wonden naakt,

Ofschoon ik door het vermogen
Van mijn schepper ben gemaakt
Geenszins wereldzeer te beogen,
Want ik masker alleen ‘t gezicht
Des schoons met een éénge stiel,
Die kloven in het mensdom dicht
En haar leegten vult met een ziel.

Dichtstuk op maat bij schilderwerk van Sam Drukker.

Als van ‘n woestenij ontwricht,

Die menig harte heeft versmacht

En zonder aarzling het zonlicht

Versmolt naar ‘n grauwge nacht        

Faalde storm zijn fataale bruid

Om zich hier ten volle te binden,

Want m’n zonlicht dooft niet uit,

Noch mijn harte kan zij vinden.