Als van ‘n woestenij ontwricht,
Die
menig harte heeft versmacht
En
zonder aarzling het zonlicht
Versmolt
naar ‘n grauwge nacht
Faalde
storm zijn fataale bruid
Om
zich hier ten volle te binden,
Want
m’n zonlicht dooft niet uit,
Noch
mijn harte kan zij vinden.
Een naar liefde hunkerende en bekeerde 'einzelgänger' of een in het diepst van haar hart getroffen wezen, wie zal het zeggen ? Schilder en dichter hebben in elk geval het penseel en de toon gezet.
BeantwoordenVerwijderen