woensdag 1 november 2017

Dichtwerk op maat bij 'Pour Toujours' van Silvia B.















Hoe ras ‘t bestorven wezen
En al wat bezeerd is door tijd
Mekaars duur doen ontvlezen
En zo bloed van ‘t uure slijt,

Leeft liefde antiek gevangen,
Louter rond een der knooken,
Die van aardse klaagzangen
In dit rijm wordt vrijgesproken.
Gepost door op

2 opmerkingen:

  1. Satyricon1 november 2017 om 08:37

    Uiterst toepasselijk voor deze tijd van het jaar.
    De dichter weet immers als geen ander dat liefde vergankelijk is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Rob Van de Zande1 november 2017 om 10:50

    Zo is dat, cher ami.

    BeantwoordenVerwijderen

Plaats reactie

Abonneren op: Reacties posten (Atom)