Ver
van ‘t noorden en ’t vege licht,
Waar
sneeuw gedrapeerd als gras
Alle
bergvoeten en beemden dicht
En
iedre stokroos verkleumt tot as,
Hoope
ik hier mijn stede te vinden,
Tussen
de aardlingen niets ten spijt,
Weg
van ‘t kranktij z’n gelijkgezinden
En
dicht omgeven door genegenheid.
Ontroerend. De onvoorwaardelijke genegenheid welke een dier schenkt is hart en geest verwarmend, een balsem voor de ziel in onze vervaagde en vervlakte cultuur.
BeantwoordenVerwijderenZo is dat, waarde Satyricon.
BeantwoordenVerwijderen