 |
|
© Sassafras De Bruyn |
Wanneer
den dageraad is afgenomen
En
‘n duisterte heeft zich aangereikt,
Lonken
deez’ wezens achter boomen
Naar
ieder die hen verwonderd bekijkt
En
dan sluipen ze in honderdvoud,
Wanneer
het licht zich heeft gestild,
Diep
in den schoot van ‘t verre woud
In
‘t cederkruid en ’t onneembaare wild.
In een wereld waar schoonheid en Rede genadeloos worden onderdrukt door nodeloos geweld, grenzeloze domheid en verpauperde communicatie, bieden de werken van Sassafras en Rob milde soelaas. Hulde!
BeantwoordenVerwijderenSATYRICON
Wat fijn om te lezen, waarde S. Dank van ons beiden.
BeantwoordenVerwijderen