Sonnet 'Een geschandvlekte muze' uit nieuw manuscript.

Viel je bij mij steeds in het gemis

En ontbeerde ik wat ik het liefste had

Dan was geen herfstregen mij te nat

En werd ik overstelpt door droefenis.

 

Doch ‘t hart heeft voor de ander gekozen

En wat nu blijkt is dat je nederlaag

Tot bloei komt als doornen op een haag

Die niets verliest, behalve zijn rozen.

 

Doch hoeveel rozenblaadjes ik ook tel

Van geen geslachte schoonte word ik onwel,

Niets doet mij of mijn keuze teniet.

 

Je hebt me jouw smetten toegekend

En dat toont aan wie je thans bent:

Een geschandvlekte muze zonder stem noch lied.