Sonnet 'Aan Fanny' uit nieuw manuscript.

Ik houd van jouw ogen des te meer

Nu ze bestemd zijn om mij aan te kijken

Zie ik hoever onze toekomst zal reiken,

Fortuinlijk zonder smarten of enige hartzeer.

 

En gezegend is de reis die we tegemoet gaan,

Het pad dat we gaan bewandelen licht;

Zo liefderijk dat elke donkerte zwicht

Onder je beeld van ontluikend majoraan.

 

Zolang een geliefde een liefde kent,

Zolang ik van jou en jij van mij bent,

Zolang wentelt de aarde, strijkt de zon neer,

 

Want de wijzer is niet aan ons besteed,

Evenmin kent het lot berouw of leed,

Zolang we saam zijn, zie ik in weinig steeds meer.