Veele
zielen heb ik zien vergrauwen,
Veele
schreeuwen en éénig gelach
Konden
in mij hun steene bouwen,
En
gingen bij dag niet overstag.
Doch
hoe het bloed ook vliedt
Zij
‘t van een vrouwe, beeld of zon,
Droppels
van bestendig verdriet
Vinden
in ieder een wellende bron.
Ja,
veelen heb ik doen vergrauwen,
Veele
lachen, maar één geschreeuw
Kon
in mij haare dag bouwen -
Niet
voor ‘n steene, doch voor ’n eeuw.
een heel mooi werk Rob ik ga het dadelijk op mijn FB zetten om het met iedereen te delen.
BeantwoordenVerwijdereneen heel mooi werk Rob ik ga het dadelijk op mijn FB zetten om het met iedereen te delen.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn van u, waarde Agnes.
BeantwoordenVerwijderenRob Van de Zande
BeantwoordenVerwijderenwat mooi gedaan zeg. ik vind het beeld gaat nu veel meer leven. maar voor heel even. wand in mijn gedachten gaan alle maal ander dingen weer leven, dat ga ik dan weer aan mekaar weven.( voor een beeld vorm ) met veel groeten Tys Damhuis. nl
Aparte kijk heeft u, waarde Tys.
Verwijderen