maandag 26 maart 2018

Gedicht bij beeld van Instituut Voor Natuureducatie.















Onder des hemels azuuren streeken, 
In steedse kameraadschap met elk getij,
Kunnen we ‘t goudoog minzaam breeken,
Zonder dat bloed regent op blad of gewei

En al wille de barbaaren ons slachten,
Als broeders der natuur zingen wij mee
Met het kloeke boskoor dat onz’ vachten
Behoedt voor het mensdom zijne snee.

4 opmerkingen:

  1. Een ode aan de natuur, recht voor de vuist en zonder franjes, mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo is dat, waarde Satyricon, als Natuur spreekt dient Mens te luisteren.

      Verwijderen
  2. Wat een mooi gedicht. Méér van dit a.u.b.
    Elke

    BeantwoordenVerwijderen

Plaats reactie