Niet van ‘n schaare witstaartdieren
Ben
ik weggerend, noch gevloten
Is
m’n lijfje van gesmolten saffieren
Gevoed
met kunstrijpe hei-looten
En
sta ik weg van weibrand en vloed,
Op
de puurste aller sneeuwheuvlen,
Waar
geen vacht ooit heeft gebloed
En
voor ‘n jachtbuit moest sneuvlen.
De dag begon hoopvol toen ik deze morgen deze werken zag. Mijlenver verwijderd van de dagdagelijkse hardheid Een stille wenk naar tederheid en innerlijke rust. Proficiat voor beide kunstenaars.
BeantwoordenVerwijderenZulks schenkt plezier. Dank, waarde S.
BeantwoordenVerwijderenMooi!
BeantwoordenVerwijderenDank je, Barbara.
Verwijderen